Do najczęściej odwiedzanych miejsc sakralnych należą droga krzyżowa na Świętej Górce w Mikulovie - jedna z najstarszych dróg krzyżowych na ziemiach czeskich, Velehrad i Kuks. 

Na przestrzeni wieków Žatec stopniowo stał się chmielową metropolią. Miasto leżące na skrzyżowaniu szlaków handlowych jest wizytówką architektonicznego dziedzictwa chmielarskiego: oprócz magazynów, starych suszarni i pakowni znajdziemy tu szereg innych przykładów zabytkowej architektury industrialnej. 

Barokowe kościoły znajdują się w okolicach Broumova we wschodnich Czechach. Wybudowane zostały na terenie opactwa broumovskiego, według planów architekta Kryštofa Dientzenhofera i jego syna Kiliána Ignáca. Są cennym zabytkiem kultury ziemi broumovskiej.

Pierwsza pisemna wzmianka o tutejszych źródłach termalnych pojawiła się ponad 1260 lat temu.   

Pierwsze miejsce w tej kategorii i jednocześnie najczęściej odwiedzanym jest Zamek Praski, siedziba czeskich władców, a od 1918 roku także prezydentów. Rozległy kompleks wraz z zabytkowym centrum miasta wpisany jest na listę UNESCO.

Architekt Jan Blažej Santini-Aichel stworzył w Czechach wiele godnych podziwu i trochę tajemniczych, pełnych symboli i szyfrów barokowych perełek. 

Wiszący most w miejscowości Dolní Morava, zwany Sky Bridge 721, jest obecnie najdłuższym wiszącym mostem dla pieszych na świecie. Oprócz dużej porcji adrenaliny oferuje turystom możliwość podziwiania wspaniałych krajobrazów. 

Třebíč leży w samym sercu Europy, w południowo-zachodniej części Moraw, pośród malowniczego pagórkowatego krajobrazu Wyżyny Czesko-Morawskiej, nad rzeką Igławą, około 60 km na zachód od Brna. 

Czeska Kanada to przepiękny region leżący w Czechach Południowych wzdłuż granicy z Austrią. Można tu spędzić wspaniałe wakacje bez tłumów turystów. 

Kanał Baty jest fenomenem turystycznym w Czechach, a także jednym z czesko-słowackich produktów turystycznych. Przecina region zliński i południowomorawski i prowadzi do miasta Skalice na Słowacji. Ta historyczna droga wodna została wybudowana w latach 1934-1938 przez firmę Tomáša Baťy i służyła do transportu węgla brunatnego z kopalni w Ratíškovicach do fabryk i ciepłowni w Otrokovicach, co było korzystniejsze finansowo od transportu kolejowego.