Muzeum Wojska mieściło się początkowo na Starym Mieście (przy ulicy Podwale 15), a od 1934 roku w obecnej siedzibie. Jego organizatorem i pierwszym dyrektorem był płk Bronisław Gembarzewski (1872-1941), historyk wojskowości, wybitny znawca dziejów umundurowania i uzbrojenia Wojska Polskiego, artysta malarz.
Zbiory Muzeum Wojska udostępniane publiczności od 1922 roku, wzbogacone zostały następnie wieloma polskimi pamiątkami narodowymi rewindykowanymi z Rosji (1923), przejętymi z Muzeum Polskiego w Rapperswilu w Szwajcarii (1929), ofiarowanymi przez odrodzone Wojsko Polskie i licznych kolekcjonerów.
Do wybuchu II wojny światowej zgromadzono tu ponad 30 000 eksponatów, ale grabież zbiorów przez okupantów niemieckich pociągnęła za sobą niepowetowane straty materialne.
Muzeum Wojska zostało reaktywowane w lutym 1945 roku pod nową nazwą - Muzeum Wojska Polskiego. Pierwszą ekspozycję udostępniono zwiedzającym już w styczniu 1946 roku. W następnych latach zbiory rozrastały się, wielokrotnie przekraczając stan przedwojenny.
Muzeum Wojska Polskiego podległe Ministerstwu Obrony Narodowej jest obecnie największą w Polsce instytucją historyczno-wojskową, największą kolekcją militariów i jedynym w kraju muzeum, w którym zwiedzający może poznawać tysiącletnie dzieje oręża polskiego od jego początków w X wieku.
Zbiory Muzeum Wojska Polskiego liczą obecnie ponad 250 000 eksponatów (w tym niemal 100 000 „trójwymiarowych zabytków ruchomych”), zbiory ikonograficzne ponad 80 000 obiektów, archiwalia ponad 30 000 dokumentów, zbiory biblioteczne ponad 30 000 druków zwartych i ponad 11 000 czasopism.
Muzeum Wojska Polskiego dysponuje bogatymi zbiorami ciężkiego sprzętu wojskowego (artylerii, broni pancernej, lotnictwa); zbroi rycerskich (m.in. liczne zbroje husarskie); mundurów; broni białej (m.in. niezwykle cenna kolekcja szabel); broni palnej; sztandarów i chorągwi; malarstwa (ponad 1500 obrazów, m.in. płótna Józefa Brandta, Józefa Chełmońskiego, Wojciecha Kossaka, należące do narodowej ikonografii); rzeźby (m.in. dzieła Xawerego Dunikowskiego, Michała Kamińskiego, Edwarda Wittiga); plakatów; grafiki; map; orderów i odznaczeń; fotografii (m.in. niezwykła kolekcja zdjęć z okresu powstania styczniowego 1863); rękopisów; starodruków.
Wśród najcenniejszych obiektów wymienić można m.in. szable króla Stefana Batorego (panował w latach 1575-1586), pancerz paradny przypisywany królowi Janowi Kazimierzowi (panował w latach 1649-1668), czapkę generalską Tadeusza Kościuszki (1746-1817), chorągiew kosynierów z okresu powstania kościuszkowskiego (1794), mundur gen. Jana Henryka Dąbrowskiego (1755-1818), szablę i pistolet księcia Józefa Poniatowskiego (1763-1813), mundur marsz. Józefa Piłsudskiego (1867-1935), szablę marsz. Edwarda Śmigłego-Rydza (1886-1941), mundury gen. Władysława Sikorskiego (1881-1943), gotycki relikwiarz komtura Zakonu Krzyżackiego zdobyty w bitwie pod Grunwaldem (1410), niezwykłą kolekcję broni orientalnej (z Japonii, Chin, Persji i Turcji).
Oprócz działalności wystawienniczej (ekspozycja stała i wystawy czasowe) Muzeum Wojska Polskiego podejmuje liczne działania o charakterze naukowo-badawczym, edukacyjnym, popularyzatorskim i wydawniczym, będąc także ważnym ośrodkiem informacyjno-konsultacyjnym.
Muzeum Wojska Polskiego posiada także dwa oddziały poza swoją główną siedzibą: Muzeum Katyńskie i Muzeum Polskiej Techniki Wojskowej, oba mieszczące się na terenie Fortu IX Czerniakowskiego imienia gen. Jana Henryka Dąbrowskiego przy ulicy Powsińskiej 13.
Muzeum Wojska Polskiego jest członkiem Międzynarodowego Stowarzyszenia Muzeów Broni i Historii Wojskowości (ICOMAM) oraz Polskiego Narodowego Komitetu Międzynarodowej Rady Muzeów (ICOM).
Wystawa „Józef Piłsudski. 150. rocznica urodzin”
Do 15 lutego 2018 roku można oglądać wystawę „Józef Piłsudski. 150. rocznica urodzin”. Jest to wystawa upamiętniająca marszałka Józefa Piłsudskiego, wybitnego polskiego działacza niepodległościowego, wojskowego, polityka i męża stanu, Naczelnego Wodza Armii Polskiej (od 11.11.1918), Naczelnika Państwa (1918-1922) i pierwszego marszałka Polski (1920), dwukrotnego premiera rządu (1926-1928 i 1930).
Na wystawie zgromadzono wybrane pamiątki po Józefie Piłsudskim, takie jak np. egzemplarze umundurowania, szable z czasów, gdy był komendantem I Brygady Legionów Polskich w latach 1914-1916, pokazano także liczne przedmioty pamiątkowe i dary, które otrzymywał rokrocznie w dniu swych imienin 19 marca.
Eksponatem zwracającym uwagę jest niezrealizowany do dziś projekt pokrywy sarkofagu Józefa Piłsudskiego, dzieło artysty rzeźbiarza Jana Szczepkowskiego, którym wygrał on konkurs rozstrzygnięty w 1938 r. Dzieło to zostało wypożyczone ze zbiorów Gminy Milanówek.
W pobliżu warto zobaczyć:
- Muzeum Łowiectwa i Jeździectwa
- Muzeum Pałacu Króla Jana III w Wilanowie
W pobliżu można zjeść w:
W artykule wykorzystałam tekst z tablicy informacyjnej oraz m.in. z ulotki reklamującej wystawę o J. Piłsudskim.
