Zabytek w centrum miasta
Właścicielami kamienicy byli Walenty Września i jego żona Anna z Niemczów. Budynek składa się obecnie z trzech kondygnacji: sklepionych kolebkowo piwnic, parteru i poddasza. Posiada również obszerną sień przejazdową oraz stylowy dziedziniec. Na parterze jest reprezentacyjna Sala 
Wielka, w której umieszczone jest trzyczęściowe okno z renesansowymi kolumnami wykonanymi z piaskowca. Przez całe pomieszczenie przechodzi belka stropowa, na której widnieją: data - 1634 rok i nazwisko ówczesnego burmistrza Chęcin Walentego Soboniowskiego.
W 2010 roku budynek został zaadoptowany na potrzeby Centrum Informacji Turystycznej i Historycznej, urządzono też pokoje gościnne. W zabytkowych wnętrzach odbywają się spotkania ze znanymi osobami (byli tu m.in.: Artur Żmijewski, Piotr Polk, Magdalena Zawadzka oraz Krzysztof Globisz), organizowane są wystawy i koncerty. Obecnie w piwnicach budynku jest prezentowana wystawa białoruskich artystów (Anny Gadirowej, Tamary Denisowej, Władysława Skoworodko i Igora Skoworodko).
Mezuza
Jedną z atrakcji udostępnionych pomieszczeń piwnicznych jest zabytkowa mezuza, znajdująca się w kamiennej framudze. 
Mezuza (hebr. tłum.: „framuga”, „węgar”, „odrzwia”) – w judaizmie – to mający wartość symboliczną, historyczną i religijną mały pojemnik wykonany z drewna, metalu lub szkła, zawierający zamknięty w rurkę zwitek pergaminu z naniesionymi dwoma fragmentami Tory.
Mezuzę zawiesza się po prawej stronie, w jednej trzeciej wysokości drzwi. Jeśli drzwi są bardzo wysokie, umieszcza się mezuzę na linii wzroku i zgodnie z historią, ukośnie.
Bogobojni Żydzi wchodząc do domu i wychodząc z niego dotykają mezuzę palcami i całują ją na znak szacunku dla symbolu bożej obecności i miłości. Mezuza może być sporządzana jedynie przez uprawnioną do tego osobę – Sofera. Jest to Żyd, którego zajęciem jest przepisywanie świętych pism, z tego się też utrzymuje.
W pobliżu warto zobaczyć:
- Chęciny
- Europejskie Centrum Edukacji Geologicznej
W Podzamczu Chęcińskim:
