Jak u Pana Boga za piecem
Z parkingu do posiadłości prowadzi piękna czterorzędowa aleja lipowa, która została posadzona jesienią 1900 roku. 600 sadzonek kilkuletnich lip 
ofiarował Sienkiewiczowi ziemianin Chludziński z Orszy w guberni Czernichowskiej. W ramach ostatniej rewitalizacji, przy alei powstało 10 miejsc wypoczynku. Aleja jest początkiem czarnego pieszego szlaku prowadzącego do rezerwatu Barania Góra, częścią gminnej ścieżki rowerowej i Świętokrzyskiego Szlaku Konnego. Kiedyś aleją można było dojechać samochodem pod sam pałacyk. Obecnie jest ona wyłączona z ruchu.
Od parkingu do pałacyku towarzyszył mi miły mieszkaniec Oblęgorka. Zauważył, iż kiedyś do Oblęgorka przyjeżdżało zdecydowanie więcej turystów, a były to głównie wycieczki zakładowe. Zapytany, jak mu się tutaj żyje, bez namysłu odpowiedział: Jak u Pana Boga za piecem. 
Trochę o muzeum
Muzeum znajduje się w pięknym elektycznym pałacyku projektu Hugo Kudery, który został wzniesiony w latach 1900 – 1902 w starym parku wśród lasów i sadów.
Henryk Sienkiewicz otrzymał go w darze od narodu w 1900 roku z okazji 25-lecia pracy literackiej. Kupiono go ze składek społecznych od Mieczysława Halika, rejenta z Kielc.
Wraz z pałacykiem otrzymał 270 hektarów ziemi, 6 koni, bydło, maszyny rolnicze. Park wokół pałacyku zaprojektował warszawski ogrodnik Franciszek Szanior. Sienkiewicz traktował dwór jako letnią rezydencję. Wnętrza urządził sam meblami i pamiątkami pochodzącymi z warszawskiego mieszkania. Rezydencję zamieszkiwał do sierpnia 1914 roku. Po jego śmierci zamieszkała tu żona Maria wraz z synem Henrykiem Józefem.
Od 1958 roku mieści się w nim muzeum, które powstało z inicjatywy dzieci pisarza – Henryka Józefa Sienkiewicza i Jadwigi Korniłowicz. Pierwszym kustoszem muzeum była Zuzanna Sienkiewicz – synowa Henryka Sienkiewicza.
Twórcy muzeum zachowali atmosferę z lat 1902 – 1914. Znajduje się tutaj ciekawy i pokaźny zbiór fotografii Henryka Sienkiewicza i jego najbliższych. Ważną częścią inwentarza są listy, rysunki i rękopisy. W kolekcji muzealnej cenne są zarówno portrety rodzinne, jak i ilustracje do jego dzieł. Wyposażenie stanowią także oryginalne meble, obrazy, rzeźby, tkaniny i część księgozbioru Sienkiewicza. 
W dworku odbywają się lekcje muzealne.
Pałacyk otacza rozległy park, którego ozdobą są ogromne stare dęby, lipy i platany.
2016 Rokiem Henryka Sienkiewicza
UCHWAŁA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ z dnia 22 grudnia 2015 r.
W 170. rocznicę urodzin oraz 100. rocznicę śmierci Henryka Sienkiewicza Sejm Rzeczypospolitej Polskiej, mając na uwadze zasługi dla Narodu i nieoceniony udział w dziele odrodzenia Polski, czci Jego pamięć i postanawia ustanowić rok 2016 Rokiem Henryka Sienkiewicza.
Henryk Sienkiewicz to pierwszy Polak uhonorowany Nagrodą Nobla w dziedzinie literatury, doceniony za całokształt twórczości i – jak wówczas stwierdzono – rzadko spotykany geniusz, który wcielił w siebie ducha Narodu. Jego powieści historyczne podtrzymywały kolejne pokolenia Polaków w czasach narodowych niedoli.
Za swoje obywatelskie zasługi dla Ojczyzny przez współczesnych zwany „Hetmanem Duchowym Polaków”, a za etos dobroczynności – „Wielkim Jałmużnikiem Narodu”. Twórczość Henryka Sienkiewicza, działalność społeczna i nieustanne orędownictwo za niepodległym państwem polskim odegrały niezwykle istotną rolę w odzyskaniu przez Polskę wolności.
Niech Sienkiewiczowska spuścizna stanowi podstawę patriotycznego wychowania młodych pokoleń Polaków, jak bowiem pisał o Nim Stanisław Cat-Mackiewicz: „My wszyscy z niego”.
W pobliżu warto zobaczyć:
- Strawczyn - tam gdzie urodził się Stefan Żeromski. A niedaleko mieszkał Henryk Sienkiewicz
- Chęciny
Gdzie można zjeść:
- Restauracja w Szafranowym Dworze w Strawczynku
Przeczytaj także:
- Wola Okrzejska – odkryj to miejsce! Tu urodził się Henryk Sienkiewicz
