Rezydencja z okresu dojrzałego baroku
Dwór powstał w XVII wieku w miejscu dawnego folwarku. Zbudował go starosta chęciński Stanisław Branicki, który przeniósł tu siedzibę starosty z 
zamku chęcińskiego. W latach 1673-1674 następuje rozbudowa zespołu rezydencjonalnego o pałacyk w stylu włoskiej willi wraz z ogrodami. Fundatorem był ówczesny starosta chęciński Stefan Bidziński. 
Z dawnego założenia rezydencjalno-obronnego pozostał budynek główny od strony południowej, oficyna od wschodu, portal okienny z herbem Gryf i resztki fosy. Wczesnobarokowy budynek dworu o wymiarach 24x8 metra jest piętrowy, posiada dwa narożne alkierze o bokach około 5,5 metra, stanowiące charakterystyczny element architektury polskiej XVI i XVII wieku. Wejście zdobi marmurowy portal. Zespół można zakwalifikować jako jedyny na terenie woj. świętokrzyskiego przykład rezydencji z okresu tzw. dojrzałego baroku.
Wnętrze pałacu utrzymane jest w barokowym klimacie z pięknymi replikami mebli wykonanymi w Hiszpanii. W budynku zachowane zostały sklepienia kolebkowe i kolebkowo-krzyżowe.
Obecnie obiekt przystosowany jest na cele konferencyjno-szkoleniowe. Mieszczą się tutaj trzy sale, przeznaczone na potrzeby organizacji różnego rodzaju wydarzeń o znaczeniu gospodarczym.
Przed pałacem, od strony południowej znajduje się zadbany ogród włoski i Brama Jana III Sobieskiego. Jest to brama w formie łuku triumfalnego, wzniesiona według przekazów, na powitanie króla Jana III Sobieskiego wracającego spod Wiednia. Ufundowana została przez Stefana Bidzińskiego w latach 1673-1674. 
Brama skierowana jest frontem do rezydencji, za którą dalej ciągnie się 300-letnia aleja lipowa.
Obok znajdują się:
- Centrum Nauki Leonardo da Vinci
- Biobank
- Ogrody Doświadczeń
W pobliżu warto zobaczyć:
- Regionalne Centrum Naukowo-Technologiczne
- Chęciny
- Europejskie Centrum Edukacji Geologicznej
